Irma Vep

Chyba tylko Olivier Assayas mógł wpaść na pomysł filmu takiego jak Irma Vep. Głównym bohaterem opowieści jest René Vidal (ikona Nowej Fali, Jean-Pierre Léaud), sławny niegdyś reżyser, który desperacko marzy o powrocie na szczyt. Chcąc urzeczywistnić swój cel, mężczyzna wpada na karkołomny pomysł zrealizowania remake’u słynnych Wampirów Louisa Feuillade'a z 1915 roku. Co więcej, Vidal postanawia obsadzić w roli głównej gwiazdę kina akcji pochodzącą z Hongkongu (Maggie Cheung). Jak łatwo się domyślić, praca w takich warunkach okaże się doświadczeniem jedynym w swoim rodzaju. Wysiłki ekipy filmowej Assayas obserwuje z gorzką ironią wymierzoną w absurdy współczesnego systemu koprodukcyjnego, brak scenariopisarskiej inwencji i hipokryzję gwiazdorskiego światka. Jednocześnie jednak reżyser darzy swoich nieporadnych bohaterów melancholijną, kinofilską czułością. To pewnie właśnie ta ambiwalencja sprawia, że Irmę Vep uważa się dziś za jeden z najciekawszych, obok Nocy amerykańskiej czy Ostrzeżenia przed świętą dziwką, autotematycznych filmów w historii kina.