Jak Fernando Pessoa uratował Portugalię

Lizbona, rok 1927. Nieznany nikomu poeta Fernando Pessoa dostaje komercyjne zlecenie. Posługując się swoim talentem poetyckim, ma wymyślić slogan reklamujący nowy napój, na punkcie którego oszalała trzymana w ryzach przez prohibicję Ameryka. Na ratunek spieszy jeden z jego heteronimów, Álvaro de Campos, wieszcząc niepowodzenie. Czy Fernando uratuje Portugalię przed zalewem brunatnej słodyczy? Znajdziemy tu ciepłą ironię Eugène’a Greena, Camané śpiewającego fado, Carlota Cottę w podwójnej roli Pessoi i de Camposa i encoberto, ważną figurę w portugalskiej kulturze. Korzeniami sięga XVI wieku i historii zniknięcia króla Don Sebastiao podczas bitwy w Maroku, przez co Portugalia straciła niepodległość w 1558 roku. Od tej pory Portugalczykom będzie towarzyszyć marzenie o encoberto, pozostającym w ukryciu zbawcy i jego inkarnacjach.