Pokolenia

Tytuł tego oryginalnego dokumentu odsyła do debiutu Andrzeja Wajdy. Jest to słuszny trop – sceny z tego filmu, tak jak i wielu innych, zostały bowiem użyte w Pokoleniach. Janusz Zaorski z okazji jubileuszu wrocławskiej Wytwórni Filmów Fabularnych skomponował audiowizualną historię polskiego kina. Za pomocą wyprodukowanych we Wrocławiu klasyków Kutza, Chęcińskiego, Konwickiego, Marczewskiego, Holland czy Kieślowskiego opowiedział dzieje naszego kraju, trzymając się nie dat produkcji, lecz chronologii wydarzeń, o których te filmy opowiadają. W ten sposób powstało dzieło ujmujące kolejne doświadczenia pokoleniowe: najpierw II wojna światowa, potem przesiedleńcza akcja „Wisła”, następnie śmierć Stalina, odwilż, kolejne absurdy PRL-u, Marzec ’68 itd. Powstał list miłosny do Polski i polskiej kultury. Przepełniony kinofilską pasją film pokazuje, jak bardzo wybitni reżyserzy różnili się w swoich interpretacjach przeszłości. Każdy z nich gdzie indziej kładł środek ciężkości, choć wszyscy wychodzili od tych samych faktów. Piękna lekcja historii kraju i kina.