Zimna woda

Z Zimną wodą łączy Oliviera Assayasa szczególna więź – ze względu na autobiograficzny charakter opowieści, ale też na okoliczności, w jakich film powstał. Zamówiony jako część telewizyjnego cyklu projekt ostatecznie rozrósł się do rozmiarów niezależnej fabuły. Francuz miał minimalny budżet, absolutną twórczą wolność i taśmę 16 mm, dzięki której udało się odtworzyć melancholijną aurę wczesnych lat 70. Powracając do czasów własnej młodości, opowiedział o parze zbuntowanych nastolatków, desperacko szukających swojego miejsca i po raz pierwszy smakujących gorzkich owoców dorosłości. Ale epoka niewinności kończy się nie tylko dla nich: jesteśmy bowiem w czasach, w których wyczerpuje się młodzieńcza energia epoki dzieci kwiatów. Intensywnie działająca na zmysły, nakręcona w długich ujęciach Zimna woda o prywatnym i kulturowym momencie przejścia opowiada także poprzez muzykę (Leonard Cohen, Janis Joplin, Creedence Clearwater Revival, Roxy Music, Nico, Bob Dylan and Donovan), która szczególnie mocno wybrzmiewa podczas niezapomnianej sceny całonocnej imprezy. To film, który zrobiłbym, gdybym mógł kręcić w latach 70. – deklarował reżyser.