Touch Me Not

Nagrodzony Złotym Niedźwiedziem na zeszłorocznym Berlinale Touch Me Not nie tylko dotyka tematu ciała, seksualności czy intymności, ale po prostu – dotyka. W jednej ze scen seks-couch uderza pięścią bohaterkę w klatkę piersiową i film Adiny Pintilie jest takim mocnym uderzeniem. Tylko od nas samych, od naszej relacji z własnym ciałem zależy, jak na niego zareagujemy – krzykiem, szlochem, wycofaniem, wstydem. Bohaterami Touch Me Not są Laura (Benson, grała m.in. w Niebezpiecznych związkach), Tómas (Lemarquis, znany z Nói Albinói Dagura Káriego) i Christian (Bayerlein): dojrzała kobieta ukrywająca smutek i gniew w zatrzaśniętej skorupie ciała oraz dwóch młodych mężczyzn. Jeden całkowicie pozbawiony owłosienia, drugi cierpiący na dystrofię mięśniową, poruszający się na wózku. W rozmowie z Piotrem Czerkawskim dla Filmwebu Pintilie podkreśla jednak: Choć wszyscy noszą w filmie te same imiona co w rzeczywistości, nie można uznać, że przedstawiają na ekranie kompletny obraz własnego ja. Co najwyżej tworzą wariacje na temat samych siebie. Przygoda, do jakiej zaprasza ich reżyserka, a w której najważniejszą rolę odgrywa dotyk, każe nam na nowo przemyśleć kategorie: piękna, atrakcyjności, normy. Debiut młodej Rumunki to film bardzo odważny, w większości improwizowany, sytuujący się pomiędzy dokumentem, psychodramą, fabułą a performance'em. Bardziej doświadcza się go, niż ogląda. Kino rzadko w tak otwarty, dojrzały sposób zajmuje się ciałem, rzucając je na żer pornografii. Pintilie zwraca je nam, widzom, byśmy to zaniedbane, pełne wstydu ciało mogli wreszcie poczuć, zrozumieć, pokochać.