Dekadencki obraz, na który składają się sceny sadomasochistycznych praktyk, orgii, konsumpcji i kanibalistycznych fantazji. Świat przedstawiony, skurczony do pomieszczeń teatralnej garderoby, obserwujemy z perspektywy bohatera z zasłoniętym opaską jednym okiem.
Żyjący w latach 1935-1983 japoński intelektualista, nonkonformista i nieustępliwy fanatyk pracy, a przy tym skandalista i wywrotowiec, enfant terrible, któremu udało się zrewidować rodzimą tradycję. Znany na świecie przede wszystkim jako założyciel legendarnego alternatywnego teatru Tenjō Sajiki, wyreżyserował kilka filmów z silnie zarysowanymi wątkami autobiograficznymi, w tym kontrkulturowy manifest Rzućmy książki, wyjdźmy na ulice! czy pokazywaną na MFF w Cannes w 1975 roku Wiejską ciuciubabkę, którą krytycy zestawiali z Osiem i pół Federica Felliniego. U kresu życia stworzył własną wersję Stu lat samotności Márqueza – Żegnaj, Arko!, w której kultura Macondo przenika się z japońskimi mitami i wierzeniami. Terayama jako artysta totalny nie tylko mieszał różne gatunki i konwencje, ale łączył kino z teatrem, burząc czwartą ścianę pomiędzy widzem a artystą.
1971 Rzućmy książki, wyjdźmy na ulice! / Sho o suteyo machi e deyō / Throw Away Your Books, Rally in the Streets
1974 Wiejska ciuciubabka / Den'en ni shisu / Pastoral: To Die in the Country (aka Pastoral Hide and Seek)
1977 Bokser / Bokusā / Boxer
1981 Owoce namiętności / Shanhai Ijin Shōkan / Fruits of Passion
1984 Żegnaj, Arko! / Saraba hakobune / Farewell to the Ark