W drugiej części wersji reżyserskiej Onych Paolo Sorrentino przedstawia zakulisowe starania Silvia Berlusconiego o powrót na fotel premiera. Fabuła ma tu jednak charakter pretekstowy. To przede wszystkim portret męskiej, oligarchicznej gerontokracji, której centralną postacią jest on – współczesny Król Słońce, potentat medialny i wpływowy biznesmen. Berlusconi, filmowany przez płynnie poruszającą się kamerę Luki Bigazziego, nigdy jednak nie wyzbył się mentalności komiwojażera i stale odgrywa tandetny performance. Domaga się oklasków i swój cel osiąga – nie tylko zresztą on, bo przecież podobnych bohaterów masowej wyobraźni kierujących całymi państwami jest dziś wielu. Dokonując wiwisekcji narcystycznej osobowości, Sorrentino potwierdza swoje wyjątkowe wyczucie audiowizualnych niuansów. W jego filmie ścieżka dźwiękowa doskonale współgra ze spektakularnymi obrazami blichtru i bogactwa, tworząc zdradliwie atrakcyjny obraz świata tamtych.
Nagrody David di Donatello 2018 – najlepsza aktorka, najlepsza charakteryzacja
Urodził się w Neapolu w 1970 roku. Jego pełnometrażowy debiut O jednego więcej był pokazywany podczas MFF w Wenecji i zyskał uznanie w kraju i za granicą. To przy tym filmie zaczęła się trwająca do dziś współpraca reżysera z Tonim Servillo. Międzynarodową sławę zyskał w 2004 roku dzięki swojemu stylowemu thrillerowi Skutki miłości. Za Boskiego otrzymał nagrodę canneńskiego jury. Jego wielkim sukcesem jest wyróżnione Oscarem Wielkie piękno.
2001 O jednego więcej / L'uomo in più / One Man Up
2004 Skutki miłości / Le conseguenze dell'amore / The Consequeces of Love
2006 Przyjaciel rodziny / L'amico di famiglia / The Family Friend
2008 Boski / Il divo
2013 Wielkie piękno / La grande bellezza / The Great Beauty
2015 Młodość / La giovinezza / Youth