Biorąc przykład z Kelly Reichardt, Chloé Zhao w swoim drugim filmie udowadnia, że western nie jest już wyłącznie domeną mężczyzn. Reżyserkę zafascynowała prawdziwa historia młodego kowboja z Dakoty Południowej, Brady'ego Jandreau, którego świetnie zapowiadającą się karierę przerwał poważny wypadek. W opowieści o nim miesza prawdę z fikcją i z czułością przygląda się ludziom zawieszonym w przeszłości. Także dlatego, że przyszłość nie ma im zbyt wiele do zaoferowania. Pracując z amatorami, których poznała podczas realizacji swojego poprzedniego filmu Pieśni moich braci (15. NH), Zhao nie próbuje się popisywać. Zamiast po raz kolejny sięgnąć po klisze wysłużonego gatunku, woli skupić się na bohaterach, którzy ze stoickim spokojem akceptują życiowe rozczarowania. W jej świecie John Wayne pewnie nie zagrzałby dłużej miejsca. Ale może wreszcie by się czegoś nauczył.
Mieszkająca w Stanach Zjednoczonych reżyserka chińskiego pochodzenia. Urodziła się w 1982 roku w Pekinie. Ukończyła Mount Holyoke College oraz Tisch School of Arts w Nowym Jorku. Premiera jej debiutanckiego filmu Pieśni moich braci, prezentowanego także podczas 15. edycji festiwalu Nowe Horyzonty, odbyła się na Sundance w 2015 roku. Nagrodzony m.in. na festiwalu w Cannes oraz nominowany do prestiżowych Independent Spirit Awards The Rider to jej drugi film pełnometrażowy.
2008 Post (short)
2010 Daughters (short)
2011 Benachin (short)
2015 Pieśni moich braci / Songs My Brothers Taught Me
2017 The Rider