Safari

Kilka lat po znakomitym Raju: miłości Ulrich Seidl powraca do Afryki. Tak jak w tamtym filmie, austriacki skandalista nie ma litości dla swych epatujących neokolonialną arogancją rodaków, wśród których znajduje się także para portretowana przez niego w filmie W piwnicy. Jednocześnie jednak Seidl nie oszczędza także tubylców i podkreśla, że ci bez skrupułów godzą się na tkwienie w upokarzającym układzie "pan - sługa". Pewną dawkę współczucia reżyser rezerwuje jedynie dla zabijanych przez europejskich przybyszów w trakcie tytułowego safari zwierząt. Seidl swoim zwyczajem wystawia wytrzymałość widzów na ciężką próbę i pokazuje gehennę umierających istot w całej okazałości. Tylko w ten sposób na ekranie w pełni może wybrzmieć bestialstwo uśmiechniętych i zadowolonych z siebie myśliwych. Jak zwykle w filmach Seidla efekt groteski potęguje dodatkowo poczucie humoru, które chwilami ociera się wręcz o slapstick.