Niekanoniczny i nieco konfrontacyjny film o pożądaniu, uwodzeniu i poligamii. Z ewolucyjnego punktu widzenia poligamia wśród kobiet nie ma sensu, a jednak istnieje w przyrodzie. Czy istnieje gen rozwiązłości, tzw. gen Casanovy, który przekazywany jest z ojca na córkę? Na to pytanie oprócz seksuologów próbują znaleźć odpowiedź ornitolodzy z Instytutu Maxa Plancka w Berlinie. O ile jednak zięby tylko kopulują (choć ewolucjoniści przekonują, że to potworne uproszczenie), o tyle w rytuałach godowych ludzi każdy gest ma znaczenie. Luise Donschen płynnie przenosi uwagę z niewiernych zięb na kulturowe rekwizyty, kluczowe w rytuałach uwodzenia: taniec, brokat, pióra, lateks, grę dominacji i uległości. Analizuje nie tylko je, lecz także mit największego uwodziciela wszech czasów - Casanovy, zręcznie mieszając dyskursy i gatunki filmowe: taneczne wideoklipy, dokument obserwacyjny, romans i slapstickową komedię. Meandrujący, oparty na skojarzeniach esej o doświadczeniach fizycznych. Różowe flamingi i BDSM.
Urodzona w 1982 roku w Berlinie, studiowała antropologię, filologię niemiecką i reżyserię na uniwersytetach w Hamburgu i Belgradzie. W 2012 roku ukończyła ASP w Hamburgu. Jej film dyplomowy Give Me Back My Own Picture Perfect Memory! pokazywany był na wielu festiwalach na świecie. Gen Casanovy jest jej pełnometrażowym debiutem.
2005 Zwischen den Grenzen / Between the Borders
2012 Macht, dass mir inne wird, was ich durch euch verloren habe! / Give Me Back My Own Picture Perfect Memory!
2018 Gen Casanovy / Casanovagen / Casanova Gene, 2018