Janet właśnie zdobyła nominację na wysokie stanowisko polityczne. Urządza więc party dla najbliższych znajomych, eleganckich, wykształconych, z wyższej półki. Zaprasza przyjaciółkę, rzeczową i krytyczną April wraz z jej niemieckim partnerem, wyznawcą filozofii Wschodu, lesbijską parę – profesorkę Marthę i zapatrzoną w nią Jinny, a także irlandzkiego biznesmena-kokainistę i jego żonę Marianne, spóźnioną i oczekiwaną przez resztę. W centrum tego wszystkiego jest Bill, mąż Janet, profesor uniwersytecki. Bill skrywa tajemnicę, której ujawnienie całkowicie odwróci układ sił między bohaterami. Sally Potter, realizując tę nieco teatralną komedię, chciała, by jej film traktowany był jak metafora polityczna. Kręciła go w gorącym czasie referendum decydującym o Brexicie – Party stanowi mocny i bezpośredni komentarz do sytuacji Wielkiej Brytanii. Do swojego projektu Potter zaangażowała same gwiazdy: Kristin Scott Thomas, Timothy'ego Spalla, Patricię Clarkson, Bruno Ganza i Cilliana Murphy'ego.
Urodzona w 1949 roku brytyjska reżyserka filmowa, tancerka, choreografka. Pod koniec lat 60. związała się z eksperymentalnym kolektywem London Film-Makers' Co-op. Zaczęła realizować filmy pod koniec lat 70., ale jej największym sukcesem był zrealizowany w 1992 roku Orlando z Tildą Swinton, adaptacja powieści Virginii Woolf. W kolejnych filmach często wykorzystywała motyw tańca i muzyki. Jej Krzyk mody z 2009 roku był pierwszym filmem pełnometrażowym do oglądania na telefonach komórkowych.
1969 Jerk (short)
1979 Thriller
1983 The Gold Diggers
1986 The London Story (short)
1988 I Am an Ox, I Am a Horse, I Am a Man, I Am a Woman (documentary)
1992 Orlando
1997 Lekcja tanga / The Tango Lesson
2000 Człowiek, który płakał / The Man Who Cried
2004 Yes
2009 Krzyk mody / Rage
2012 Ginger i Rosa
2017 The Party