Millennialsi

Anne jest reżyserką, jej kariera nabiera rozpędu. Ma 34 lata i bardzo chce mieć dziecko. Jest jednak sama, choć ma kilkoro przyjaciół. Jednym z nich jest Leo, fotografik, który próbuje swoimi pracami zainteresować galerie i pisma branżowe. Nie wygląda na szczęśliwego – nie układa mu się w świecie sztuki, nie potrafi zatrzymać przy sobie dziewczyny, którą kocha. Ich życie jest zdefiniowane przez miasto i jego anonimowe przestrzenie. Wśród pulsujących świateł nocnych lokali, w minimalistycznych wnętrzach galerii czy w domach znajomych Anne i Leo zawsze są poza tym, co tu i teraz, wyizolowani i zawieszeni. Film Jany Bürgelin można traktować jako intymny, podwójny portret trzydziestolatków w wielkim mieście. Ale można też widzieć w nim próbę dokumentalnego uchwycenia sposobu życia, pragnień i lęków millennialsów, pokolenia Y. Reżyserka lubi swoich bohaterów, ma dla nich wiele empatii – to na nich skupia uwagę, to ich – a nie świat wokół nich – stara się zrozumieć.