Lucile Hadžihalilović w długo oczekiwanej Ewolucji konstruuje piękny i czysty świat zamieszkany wyłącznie przez młode kobiety i ich małe dzieci. Na rajskiej wyspie mieszka dziesięcioletni Nicolas i jego mama. Co jakiś czas chłopiec trafia do szpitala, gdzie jest poddawany dziwnym badaniom. Nie tylko zresztą on, bo wygląda na to, że wszyscy chłopcy na coś chorują. Kiedy leżą w szpitalu, ich matki odprawiają na plaży tajemnicze rytuały. Zagadkowa sytuacja staje się coraz bardziej niepokojąca, a w powietrzu wisi coraz więcej pytań, których jednak nikt nie zadaje: dlaczego wszystkie kobiety noszą uniformy pielęgniarek, jakim zabiegom poddawane są dzieci, co dzieje się w nocy i wreszcie – gdzie podziali się wszyscy mężczyźni? Cronenbergowska w nastroju Ewolucja wymyka się łatwym klasyfikacjom, lecz wystarczy wykonać proste ćwiczenie mentalne i wyobrazić sobie alternatywną ścieżkę ewolucyjną dla gatunku ludzkiego, a wnioski zaczynają być zaskakujące.
Urodzona w 1961 roku francuska reżyserka i scenarzystka; córka bośniackich emigrantów. Do siedemnastego roku życia mieszkała w Maroku, potem studiowała w paryskiej szkole filmowej La Femis. W latach dziewięćdziesiątych związana zawodowo i prywatnie z Gasparem Noém, wspólnie zrealizowali jego dwa pierwsze filmy Carne oraz Sam przeciw wszystkim, a przy następnych Lucile była współscenarzystką. Jej filmy badające kwestie dojrzewania, seksualności i śmierci uznawane są za sztandarowe dzieła francuskiego feminizmu w kinie.
1996 La bouche de Jean Pierre (short)
1998 Good Boys Use Condoms (short)
2004 Niewinność / Innocence
2014 Nectar (short)
2015 Ewolucja / Évolution / Evolution