Film wyróżniony na ostatnim Berlinale nagrodą FIPRESCI (Pełen melancholii, ale i nadziei, wygląda lepszej przyszłości. Kino dokumentalne w najlepszym wydaniu; ekscytujące, pełne emocji, odważne). Jego autorka, debiutantka Mary Jirmanus Saba, odwołuje się do jednej z prześnionych rewolucji, wydobywając z zapomnienia krwawo tłumione libańskie strajki w fabrykach tytoniu i czekolady. Wydarzenia z lat 70. niosące obietnicę ludowej rewolucji, a wraz z nią kobiecej emancypacjizostały zepchnięte w zbiorową niepamięć przez wojnę domową. Bogaty w materiały archiwalne film młodej reżyserki rekonstruuje ducha tamtej rewolty, która była również szansą zrewoltowanego kina. Saba należy do coraz liczniejszego grona młodych twórców, dla których pożywką stają się archiwa, dzięki którym dekonstruuje się utarte narracje i układa rozsypane puzzle historii w zupełnie nowe wzory.
Zanim stanęła za kamerą, studiowała w USA nauki społeczne i geografię, zajmując się przede wszystkim ruchami kobiecymi na Bliskim Wschodzie i w Ameryce Łacińskiej, zrzeszającymi rolniczki i robotniczki. Bada również obrazy i przedstawienia powstań, rewolt, partyzantek w obu regionach. Kilka lat spędziła w Ameryce Łacińskiej, gdzie pracowała na rzecz rolniczych społeczności. Uczucie większe niż miłość to jej reżyserski debiut.
2014 Mulahazat hawl al 'awdeh / Notes for a Return (short)
2017 Uczucie silniejsze niż miłość / A Feeling Greater than Love