Frantz

Jeden z najgłośniejszych filmów zeszłorocznego festiwalu w Wenecji. Niemcy, lata 20. XX wieku. Młoda Niemka regularnie odwiedza grób poległego na wojnie narzeczonego. Pewnego dnia dziewczyna spotyka na cmentarzu mężczyznę, który podaje się za przyjaciela zmarłego. Wkrótce okazuje się, że przybysz skrywa w sobie pewną tajemnicę. Film Françoisa Ozona stanowi przewrotną wariację na temat Broken Lullaby - zapomnianego dziś melodramatu Ernsta Lubitscha z 1932 roku. We Frantzu francuski mistrz nie tylko wywraca do góry nogami prawidła gatunku, lecz zadaje autotematyczne pytanie o etyczny aspekt opowiadania historii. Przy okazji - pomimo eksponowania staroświeckiego sztafażu - film Ozona daje się odczytywać w kategoriach na wskroś współczesnych. Jak zauważał w wywiadach sam reżyser, ukazana na ekranie atmosfera napięcia, agresji i rosnącego w siłę nacjonalizmu niespecjalnie różni się od nastrojów odczuwanych w Europie anno domini 2017.