Wspomnienia
Film nowelowy zrealizowany w ramach Jeonju Digital Project. Respite Haruna Farockiego jest kolażem fragmentów dokumentu Rudolfa Breslauera nakręconego w hitlerowskim obozie w Holandii. Eugène Green (Correspondences) pokazuje zaś wymianę korespondencji między zakochanymi. Natomiast Pedro Costa (The Rabbit Hunters) rozwija obecny w Tarrafal (Stan świata) wątek Ventury i Alfredo krążących po dzielnicy na obrzeżach miasta, do której przeniosła się kabowerdyńska społeczność po zburzeniu Fontainhas. Są jak dwa duchy, wciąż niemogące odnaleźć swojego miejsca. Opuszczeni przez najbliższych, bezdomni z przymusu bądź z wyboru śpią pod gołym niebem i liczą na miskę zupy w szkolnej stołówce. Dawni murarze, dla których ktoś inny zbudował nowe domy, odbierając im jedyną możliwość zajęcia czymś rąk. Zróbmy ten film gdzie indziej - prosili Costę jego aktorzy, uwięzieni pośród obcych białych ścian. Okazało się, że wystarczy przejść na drugą stronę okalającej dzielnicę autostrady, by odnaleźć odpowiedni plan filmowy składający się z kilku drzew i kamieni. Zrozumiałem wtedy - mówił Costa - że oni stracili swoją życiową przestrzeń i w filmie muszą wymyślić ją na nowo.
nagrody
MFF w Locarno 2007 - Specjalna Nagroda Jury
Pedro Costa
Urodził się w Lizbonie w 1959 roku. Porzucił historię na rzecz studiów w Lizbońskiej Szkole Filmowej pod okiem poety i reżysera António Reisa. Jego pełnometrażowy debiut Krew (O Sangue) miał premierę na MFF w Wenecji w 1989 roku. Kolejny film Dom z lawy (Casa de Lava), zrealizowany na wyspie Fogo w archipelagu Wysp Zielonego Przylądka, był pokazywany w Cannes w 1994 roku. Następnie nakręcił m.in. Kości (Ossos), W pokoju Wandy (No Quarto da Vanda), Gdzie spoczywa twój uśmiech? (Où gît votre sourire enfoui?) o twórczości Danièle Huillet i Jean-Marie Strauba. Obok Manoela de Oliveiry, Akiego Kaurismäkiego i Víctora Erice'a wyreżyserował jedną z części nowelowego Centro Histórico pod tytułem Słodki egzorcysta (Sweet Exorcist). Jego prace były prezentowane w galeriach i muzeach na całym świecie. W 2014 roku za Konia Forsę (Cavalo Dinheiro) otrzymał tytuł najlepszego reżysera na MFF w Locarno.
Filmografia
1987 Cartas a Julia (short)
1990 Krew / O Sangue / Blood
1994 Dom z lawy / Casa de Lava / Down to Earth
1997 Kości / Ossos / Bones
2000 W pokoju Wandy / No Quarto da Vanda / In Vanda's Room
2001 Danièle Huillet, Jean-Marie Straub, cinéastes (odcinek Cinéastes, de notre temps, TV serie)
2002 Gdzie spoczywa twój uśmiech? / Onde Jaz o Teu Sorriso? / Où gît votre sourire enfoui? / Where Does Your Hidden Smile Lie?
2003 6 bagatelas (short)
2006 Pochód młodości / Juventude Em Marcha / Colossal Youth
2007 Tarrafal (short in O Estado do Mundo / The State of the World)
2007 Łowcy królików / The Rabbit Hunters (short in Memories, Jeonju Digital Project)
2009 Ne change rien
2010 O Nosso Homem / Our Man (short)
2012 Słodki egzorcysta / Sweet Exorcist / Lamento da Vida Jovem (short in Centro Histórico)
2014 Koń Forsa / Cavalo Dinheiro / Horse Money
2018 Vitalina Varela