Szczęśliwy Lazzaro
Nagrodzony w Cannes za scenariusz film autorki głośnych i doskonale znanych nowohoryzontowiczom Cudów. Tytułowy Lazzaro jest mieszkańcem zapomnianej przez Boga i ludzi sycylijskiej wsi, bezlitośnie eksploatowanej przez baronową Alfonsinę De Lunę i jej ekonoma. Nieznający ironii, występku ani fałszu chłopak jest wcieleniem najszlachetniejszej dobroci, przez wszystkich uznawanej jednak za zwykłą głupotę. Kiedy więc Lazzaro udzieli schronienia znudzonemu synowi arystokratki, ten postanowi dla zabawy wykorzystać naiwność wieśniaka. Bajka Alice Rohrwacher o bożym prostaczku (którego aktor amator Adriano Tardiolo obdarzył anielską urodą i wielkim sercem) przywołuje na myśl kino Viscontiego i Pasoliniego, a także postać chaplinowskiego Trampa. Z lekkością i humorem ludowej przypowieści włoski film opowiada o współczesnym niewolnictwie i klasowej pogardzie. O machinie kapitalizmu rozgniatającej najsłabszych. Ale też o powinnościach kina, które w swoim najlepszym wydaniu patrzy na świat z perspektywy skrzywdzonych i poniżonych.
Alice Rohrwacher
Urodzona w 1982 roku reżyserka i scenarzystka pochodząca z włosko-niemieckiej rodziny. Studiowała filozofię i literaturę w Turynie, tam też ukończyła kurs scenariopisarstwa. Debiutowała w 2011 roku Ciałem niebieskim, które prezentowane było w canneńskiej sekcji Quinzaine des réalisateur. Osadzone na włoskiej prowincji autobiograficzne Cuda (2014) trafiły już do konkursu głównego festiwalu i zdobyły Nagrodę Specjalną Jury. W konkursie festiwalu w Cannes miał także swoją premierę Szczęśliwy Lazzaro (2018). Tym razem ekipa opuściła Lazurowe Wybrzeże z nagrodą za scenariusz. Reżyserka jest siostrą aktorki Alby Rohrwacher.
Filmografia
2011 Ciało niebieskie / Corpo celeste / Heavenly Body
2014 Cuda / Le meraviglie / The Wonders
2018 Szczęśliwy Lazzaro / Lazzaro Felice / Happy as Lazzaro