Dzika grusza
W Dzikiej gruszy Nuri Bilge Ceylan wraca do poetyki, która w 2014 roku przyniosła mu Złotą Palmę za Zimowy sen.
Bohater Dzikiej gruszy, absolwent pedagogiki Sinan, przed ostatnimi egzaminami wraca do rodzinnego Çan w północno-zachodniej Turcji. Jako przybysz z większego miasta patrzy z niechęcią, ale i pobłażaniem, na prowincjonalną społeczność, którą opuścił przed laty. Jednak stopniowo życie w Çan angażuje go coraz bardziej, a marzenia o sukcesie i wymarzonej karierze pisarza okazują się trudne do urzeczywistnienia. Nasycony kolorami zmieniających się pór roku film jest wnikliwym portretem wielopokoleniowej rodziny, w którym koszmary senne przeplatają się z filozoficznymi dysputami o Koranie. Gęsta, choć na pozór minimalistyczna Dzika grusza opowiada o niepokornej młodości, mierzącej się z dziedzictwem ojców.
O filmie
Dzieło, przy którym oddychamy dokładnie takim samym powietrzem, jakie unosi znad przerzucanych w trakcie skupionej lektury stron wielkiej powieści. Dostojewskiego, Steinbecka, Nabokova, Márqueza. Nowy film Turka to tego kalibru produkcja.
Katarzyna Wolanin, Filmaster
Mądry i gorzki, rozwiewający iluzję, którą pielęgnuje każdy z nas - iluzję sukcesu.
Michał Piepiórka, Bliżej Ekranu
Rozkochany w Bressonie, Ozu i Tarkowskim, Ceylan celuje od kilku lat w podobnie ascetyczny i totalny model kina - próbuje zawrzeć w pojedynczej opowieści jak najmniej, aby powiedzieć jak najwięcej.
Sebastian Smoliński, Filmweb
nagrody
SIYAD Nagrody Tureckiego Stowarzyszenia Krytyków 2018 - najlepszy film, reżyser, scenariusz, aktor (Aydin Doğu Demirkol), aktor drugoplanowy (Murat Cemcir), aktorka drugoplanowa (Bennu Yildirimlar)
Nuri Bilge Ceylan
Urodzony w 1959 roku w Stambule. Najpierw studiował elektronikę, a karierę artystyczną zaczynał jako fotograf. Jego krótkometrażowy debiut Kokon miał premierę w Cannes w 1995 roku, a kolejne dwa filmy pokazano na Berlinale. Miasteczko, Majowa chandra i Uzak (wyróżniony w Cannes Wielką Nagrodą Jury oraz nagrodą aktorską) tworzą trylogię o prowincji i ucieczce z niej. W Klimatach, opowieści o kryzysie w związku, obsadził siebie i żonę. Rodzinny dramat o zdradzie Trzy małpy przyniósł mu nagrodę za reżyserię w Cannes. W 2011 roku na tym samym festiwalu jego następny film, Pewnego razu w Anatolii, zdobył Wielką Nagrodę Jury. Wyczekiwaną Złotą Palmę przyniósł mu w 2014 roku Zimowy sen.
Wybrana filmografia
1999 Majowa chandra / Mayıs sıkıntısı / Clouds of May
2002 Uzak / Distant
2006 Klimaty / Iklimler / Climates
2008 Trzy małpy / Üç maymun / Three Monkeys
2011 Pewnego razu w Anatolii / Bir zamanlar Anadolu’da / Once Upon a Time in Anatolia
2014 Zimowy sen / Kış Uykusu / The Wild Pear Tree