Krzew jałowca

Feministyczna wersja baśni braci Grimm. Jak to w rasowej makabresce bywa, mamy tu toksyczną rodzinę, czary, kanibalizm i halucynacje. Historia niedoli dwóch sióstr, których uznana za czarownicę matka zostaje spalona przez sąsiadów, rozgrywa się w wulkanicznym krajobrazie Islandii. Jest to aktorski debiut Björk, w trakcie produkcji zaledwie 21-letniej. W związku z problemami finansowymi Krzew jałowca trafił na półkę, a jego premiera odbyła się dopiero w 1990 roku, gdy wokalistka była już gwiazdą The Sugarcubes. Surowy, czarno-biały film z mistyczną ścieżką dźwiękową to traktat o średniowiecznej magii, mizoginii i feudalnym wyzysku. W ujęciu Nietzchki Keene młot na czarownice był wprawiany w ruch w równej mierze przez lęk co głód. Fabuła filmu bliska jest tezie Silvii Federici z książki Kaliban i czarownica opowiadającej o tym, co łączy polowania na czarownice z wczesnym kapitalizmem, światem współczesnym i obecną w nim dyskryminacją kobiet. Po przedwczesnej śmierci reżyserki Krzew jałowca stał się zapomnianym arcydziełem. We Wrocławiu okażemy odrestaurowaną wersję.