Najważniejsze to kochać – trudno o bardziej romantyczny tytuł. W pierwszym zrealizowanym we Francji filmie Andrzeja Żuławskiego miłość jest czymś, co pozwala ludziom pozostać ludźmi: uświęca ich codzienną, zazwyczaj podłą egzystencję. Akcja tego nietypowego melodramatu rozgrywa się pośród upadłych artystów, pornografów i abnegatów, osób, które nie upadły jeszcze na samo dno, ale niewiele ich od niego dzieli. Głównym bohaterem Najważniejsze to kochać jest fotograf zakochany w trzeciorzędnej aktorce (nagrodzona Cezarem Romy Schneider), próbujący pomóc jej w karierze. Jego misja okazuje się w gruncie rzeczy donkiszoterią – to irracjonalny, a przy tym piękny akt. Potencjalnie sentymentalna historia zostaje ubrana w drapieżną i ekstatyczną formę, będącą wyróżnikiem kina Żuławskiego. Kadry buchają czerwienią, kamera jest ruchliwa i wszędobylska, a aktorzy raz po raz szarżują, nieskrępowani strachem lub wstydem.
MFF w Taorminie 1975 – najlepsza aktorka; Cezary 1976 – najlepsza aktorka
(1940-2016) Był jednym z najbardziej oryginalnych i kontrowersyjnych twórców w historii polskiego kina. Uczył się reżyserii na IDHEC w Paryżu. Zawodowe szlify zdobywał jako asystent Andrzeja Wajdy. Zadebiutował Trzecią częścią nocy. Jego kariera miała burzliwy przebieg. Zmagał się z komunistycznymi władzami, na zmianę wyjeżdżał i wracał do ojczyzny. Najwięcej filmów zrealizował za granicą. Do jego najbardziej znanych dzieł należą Najważniejsze to kochać, Opętanie i Na srebrnym globie.
1971 Trzecia część nocy / The Third Part of the Night
1972 Diabeł / The Devil
1975 Najważniejsze to kochać / L’important c’est d’aimer / That Most Important Thing: Love
1981 Opętanie / Possession
1987 Na srebrnym globie / On the Silver Globe
2015 Kosmos / Cosmos