Julian Schnabel, twórca Basquiat – taniec ze śmiercią czy Motyl i skafander, potwierdza reputację specjalisty od wymykających się schematom filmów biograficznych. W Van Gogh. U bram wieczności reżyser dostrzega w tytułowym bohaterze kogoś więcej niż udręczonego obsesjami szaleńca. Holenderski malarz (Willem Dafoe, słusznie nagrodzony na MFF w Wenecji) prezentuje się na ekranie jako czuły melancholik, mający w dodatku pierwszorzędne poczucie humoru. Instynktowna sympatia, jaką czujemy wobec van Gogha, pozwala tym bardziej przejąć się sytuacją artysty, któremu niesprawiedliwy los nie pozwolił zaznać sławy za życia. Wyciszony, kontemplacyjny charakter filmu pogłębiają mistrzowskie zdjęcia. Zamiast olśniewać widza efektownymi pejzażami malowanymi przez bohatera, Schnabel wraz z operatorem Benoît Delhomme’em skupiają się na zbliżeniach przedstawiających samego artystę przy pracy. W kameralnej atmosferze Van Gogha... doskonale odnajdują się aktorzy. Poza wspomnianym Dafoe na ekranie bryluje Oscar Isaac jako Paul Gauguin, Mads Mikkelsen grający epizodyczną rolę zaprzyjaźnionego z van Goghiem księdza, a także Emmanuelle Seigner wcielająca się w portretowaną madame Ginoux.
MFF w Wenecji 2018 – Green Drop Award, najlepszy aktor; Satelity 2019 – najlepszy aktor
Urodzony w 1951 roku w Nowym Jorku malarz i reżyser. W 1979 roku dzięki swojej debiutanckiej wystawie zyskał rozgłos i uznanie krytyków. W latach 80. stał się jedną z kluczowych postaci nowojorskiej bohemy artystycznej. Karierę filmową rozpoczął w 1996 roku za sprawą filmu Basquiat – taniec ze śmiercią, w którym przedstawił tragiczne losy swojego przyjaciela. Motyl i skafander w 2007 roku przyniósł mu nagrodę za reżyserię na MFF w Cannes.
1996 Basquiat – taniec ze śmiercią / Basquiat
2000 Zanim zapadnie noc / Before Night Falls
2007 Motyl i skafander / Le scaphandre et le papillon / The Diving Bell and the Butterfly
2010 Miral