Kocha, nie kocha

Perwersyjny reżyserski debiut Gainsbourga, który jest także twórcą słynnej tytułowej piosenki. Kocha, nie kocha już od pierwszej sceny nie pozostawia wątpliwości, że głównym tematem filmu jest seks analny, a celem – obyczajowa prowokacja. Krasski (Joe Dallesandro, gejowska ikona nowojorskiego undergroundu, aktor Warhola i Morrisseya) oraz Padovan (Hugues Quester) obsługują śmieciarkę. I jak przystało na dzieci-śmieci, adorują to, co nieczyste, obrzydliwe, wstydliwe. Jednym słowem: zgniliznę moralną. Podczas podróży przez francuską prowincję pozostający w dwuznacznej relacji mężczyźni spotykają androgyniczną kelnerkę Johnny (Jane Birkin) i we troje spełniają swoje najbrudniejsze erotyczno-tanatyczne, nienormatywne fantazje. Z mieszanką podniecenia i odrazy obserwuje ich lokalny chłopek (Gérard Depardieu). Film Gainsbourga dowartościowuje seks jako autonomiczną, rebeliancką siłę, oderwaną od prokreacji, a tym samym uniezależnioną od rodzinnych struktur. Spotykają się tu trashowa estetyka, homoerotyczna wyobraźnia, rockowa energia i erotyczny powab, którym emanuje troje głównych bohaterów – tak intensywnie, że dzieło Francuza przez trzy dekady było zakazane w Wielkiej Brytanii.