Mariam żyje na odludziu, z dala od miasta i innych domostw. Kiedy pewnego dnia jej mąż w tajemniczy sposób znika, zostaje sama z czworgiem dzieci. Szuka męża, powiadamia policję, z czasem jednak traci nadzieję i musi stawić czoła samodzielnej walce o byt rodziny. Zniknięcie mężczyzny początkowo jest tragedią – Mariam nie może liczyć na pomoc, nie ma też środków do życia. Z czasem zaskakująca sytuacja staje się dla niej szansą na nowe otwarcie. Ta wolność nie może jednak trwać wiecznie i będzie miała swoją cenę. Zrealizowany w śnieżnym, bezkresnym pejzażu kazachskiego stepu film Urazbajewej toczy się w niespiesznym, wyciszonym tempie, a życie bohaterki – codzienna praca, troska o dzieci – ukazane jest ze szlachetną prostotą. Co ważne, reżyserka opowiedziała tu prawdziwą historię – a kobieta, której się ona przydarzyła, Meruert Sabussinowa, zagrała samą siebie. Być może dlatego ta skromna opowieść o determinacji bohaterki i absurdalnej niegodziwości patriarchalnego porządku ma tak mocny wydźwięk.