Koń turyński
Ostatni film Béli Tarra – co ogłosił sam reżyser na festiwalu w Berlinie w 2011 roku – przynosi niesamowitą wizję kompletnego rozpadu świata, więzi i wartości. Stały motyw twórczości Węgra po raz kolejny znalazł ekranowy wyraz w hipnotyzującej swą monotonią, dwuipółgodzinnej kronice sześciu dni z życia starszego mężczyzny i jego córki. Obserwujemy codzienność wspomnianych postaci, wykonywane rutynowo przyziemne czynności. Wydarzeń i zwrotów akcji jest w dziele Tarra niewiele. Reżyser bazuje na klimacie, dopracowanej warstwie wizualnej i dźwiękowej. Złożony zaledwie z 30 ujęć czarno-biały film, okraszony wciąż powtarzanym motywem muzycznym, utrzymany jest w przytłaczającym mroku, kontrastowanym niekiedy z szarością pleneru.
nagrody
Berlin IFF 2011 – Jury Grand Prix, FIPRESCI Prize; Brothers Manaki IFF 2011 – Golden Camera 300 (Fred Kelemen); Palm Springs IFF 2012 - Best Foreign Language Film
Béla Tarr
Węgierski filmowiec urodzony w 1955 roku. Zaczął kręcić amatorskie filmy w wieku 16 lat. Jego debiut, Ognisko zapalne, to socrealistyczny obraz inspirowany filmami Johna Cassavetesa. W drugiej połowie lat 80. Tarr przeszedł od surowych zbliżeń do bardziej abstrakcyjnych obrazów. Reżyser odszedł od ponurego realizmu i przyjął bardziej metafizyczne spojrzenie. Nad swoim arcydziełem – Szatańskim tangiem – pracował ponad siedem lat. Film miał premierę w 1994 roku i zdobył uznanie na całym świecie.
Wybrana filmografia
1979 Ognisko zapalne / Családi tüzfészek / Family Nest
1982 Ludzie z prefabrykatów / Panelkapcsolat / The Prefab People
1994 Szatańskie tango / Sátántangó / Satan’s Tango
2000 Harmonie Wercmeistera / Werckmeister harmóniák / Werckmeister Harmonies
2007 Człowiek z Londynu / A Londoni férfi / The Man from London
2011 Koń turyński / A torinói ló / The Turin Horse