Brexitannia

Głosowanie za wyjściem z Unii Europejskiej było równocześnie aktem nieposłuszeństwa i patriotyzmu – przekonuje jeden z bohaterów Brexitanii. Mamy powyżej uszu waszej arogancji, tego, że nas nie słuchacie, i głosując za wyjściem z Europy, wierzymy, że pozbędziemy się choć części z was, pasożyty – dodaje kolejny, zwracając się wprost do elit władzy. Głosowałbym za wyjściem, gdybym mógł – dorzuca z przyczepy, w której mieszka… nasz rodak. W pasjonującej Brexitanii Ken Loach spotyka Monty Pythona, a Anglia zamienia się w dryfujący okręt, którego podzielona załoga walczy zamiast trzymać stery. Czarno-biały, jak wizja świata prezentowana przez jego bohaterów, pasjonujący dokument Kelly'ego nie tylko oferuje portret zbiorowy współczesnych Brytyjczyków, ale przede wszystkim kataloguje emocje i lęki, które stoją za decyzją o Brexicie. Całość dopełniają polityczne i socjologiczne diagnozy Noama Chomsky'ego, Saskii Sassen, Guya Standinga, Federico Campagni.

Timothy George Kelly, reżyser: Protest to świadomość, że nie ma żadnej gwarancji, iż opcja faszystowska nie zyska uznania. Protestować to dbać o przyjaciół. Protestować to sprawić, że biały chłopak wreszcie się zamknie. Protest to namysł nad tym, czy w ogóle jeszcze istnieje jakieś MY. Protestować to stać się głupkiem w oczach realnego kapitalizmu. Protest ma miejsce wtedy, kiedy nie robisz filmu o czymś, lecz twój film staje się czymś.