Współczesne kino polityczne, którego oryginalność na ostatnim festiwalu w Cannes doceniło jury FIPRESCI. Porywający przykład filmu zaangażowanego, zacierającego granice pomiędzy rzeczywistością, fikcją, teatrem i dyskursem socjologicznym; niepokojące, prowokacyjne artystyczne doświadczenie - napisali jurorzy. Tytułowa fabryka znajduje się w Lizbonie i powstawały w niej windy - do czasu gdy właściciele nie zaczęli cichcem wywozić sprzętu, by przenieść produkcję tam, gdzie będzie taniej. Grupa robotników nie tylko strajkuje, ale na ruinach zakładu chce stworzyć kooperatywę, by samodzielnie podjąć przerwaną produkcję. Towarzyszymy im w momentach zrywu, w płomiennych debatach, radosnych fantazjach, chwilach zwątpienia. Debiut Pedro Pinho to dramat, musical i komedia w jednym; elegia o śmierci człowieka pracy, film, który odważnie staje twarzą w twarz z najtrudniejszymi wyzwaniami naszych czasów, patrząc przy tym w przeszłość zaangażowanego kina i pytając o możliwość artystycznego protestu. Takich filmów nam trzeba, kiedy ziemia drży.
Cannes IFF 2017 – FIPRESCI Prize
Urodzony w 1977 roku portugalski reżyser, scenarzysta i producent współzałożyciel filmowego kolektywu TERRATREME. Ta nazwa nieprzypadkowo przywołuje tytuł filmu Lucchino Viscontiego Ziemia drży, w którym grupa rybaków wspólnie kupuje łódź, by uniezależnić się od potężnego przedsiębiorcy. Na podobnej zasadzie działa grupa młodych Portugalczyków, poszukując takich sposobów finansowania i produkcji, które służyłyby artystycznej różnorodności, a reżyserów zachęcały do researchu oraz twórczego, autorskiego podejścia do pracy. To film i jego potrzeby determinują styl produkcji, a nie odwrotnie - uważają członkowie TERRATREME.
2008 Bab Sebta (doc.)
2013 Um Fim do Mundo / The End of the World
2014 As Cidades e as Trocas (doc.)
2017 Fabryka niczego / A Fábrica de Nada / The Nothing Factory