Kwiat morza

Wyjątkowy na tle twórczości Monteiro melodramat, we wszystkich odcieniach błękitu - koloru melancholii. Pomimo danej sobie obietnicy, że nigdy już nie wróci do "martwego kraju", Włoszka Laura (Laura Morante) decyduje się spędzić wakacje w ojczyźnie zmarłego przed rokiem męża, w ich letnim domu na portugalskim wybrzeżu. Pewnego dnia na dryfującej w pustej zatoczce łodzi znajduje rannego mężczyznę (Philip J. Spinelli). Historia ich znajomości, opowiadana długimi ujęciami nieruchomej kamery, rozwija się niespiesznie, pozwalając, by czas leczył rany obojga bohaterów. Budując w skupieniu kontemplacyjną aurę, dryfując swobodnie pomiędzy zmieniającymi się nastrojami, Monteiro przywołuje kino Roberta Rosselliniego, światło obrazów Piera della Franceski czy muzykę Jana Sebastiana Bacha. Jednak w chwili gdy życie Laury i jej rodziny zaczyna przypominać subtelny poemat, daje o sobie znać okrutna rzeczywistość - widmo odległych zamieszek. Kontemplacja zostaje przerwana przez ironię, której wcieleniem staje się niemiecki bandyta grany przez samego Monteiro. Zaskakująca zmiana tonu nie pozwala Kwiatowi morza osunąć się w nostalgię i przenosi film poza oczywiste gatunkowe ramy. Ale ten melodramat kryje więcej niespodzianek: choćby młodziutką Teresę Villaverde - późniejszą reżyserkę - w roli nastoletniej córki Laury.