Bilbao

Bohaterką erotycznego thrillera Bigasa Luny jest Bilbao – prostytutka i striptizerka. Dziewczyna staje się mrocznym przedmiotem pożądania stalkera, który pragnie jej tak, jak kolekcjoner łaknie cennego eksponatu. Dla Leo zaspokojenie seksualne nie jest bowiem tak istotne, jak wzięcie w posiadanie. Jednocześnie mężczyzna związany jest ze starszą kobietą, a w ich perwersyjnej relacji znaczącą rolę odgrywa mleko. Rozgrywający się w dusznych wnętrzach nocnych klubów, rzeźni i sypialni film sugestywnie kreuje aurę narastającego niepokoju, łącząc seks ze śmiercią, a ciało z mięsem. Luna nakręcił Bilbao po upadku dyktatury generała Franco, gdy zniesiono w Hiszpanii cenzurę. Przez długi czas produkcja ta była traktowana podobnie jak wiele innych erotycznych tytułów dekady – jako seksistowska fantazja chwytająca kobietę w pułapkę męskiego spojrzenia i odmawiająca jej podmiotowości. Ale choć ten wysmakowany, mroczny softcore rzeczywiście wywodzi się z nurtu rozbieranego destape, to jest też gwałtowną reakcją na dekady opresji i cenzury. Można go uznać również za fascynującą dekonstrukcję przemocowej, patriarchalnej męskości epoki Franco, która dla kobiet przewidziała tylko dwie role: matki lub dziwki.