Czysta

Emily i Lee tworzą parę, do której idealnie pasuje określenie „toksyczny związek”. On – imprezowy muzyk. Ona – popularna niegdyś gwiazda telewizji, której nie cierpi cały jego zespół. Łączą ich już tylko bezustanne kłótnie, narkotyki i syn oddany pod opiekę dziadków. Pewnego razu, gdy Emily wraca do hotelu z samotnej nocnej eskapady, zastaje na miejscu policję, która ustala okoliczności śmierci jej partnera. Skazana za posiadanie narkotyków, trafia na pół roku do więzienia. Po odbyciu kary musi odnaleźć nowy sposób na życie. Czysta omija pułapki łatwego sentymentalizmu, koncentrując się na delikatnie nakreślonych emocjach. Droga do innego sposobu patrzenia na świat nie wiedzie tu poprzez wyostrzone środki formalne, nie jest to też opowieść ani o złym, brudnym świecie narkotyków, ani o dramatycznym rozpadzie rodziny. Nie ma efektownych zdjęć, muzyka nie dźwiga ciężaru budowania atmosfery. Jedynym przewodnikiem po świecie, którego uczy się Emily, jest ona sama.